Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΜΠΑΝΑ

   Πριν φτιαχτεί η μόνιμη εκκλησία, στη Σπιάτζα δεν είχαν καμπάνα. Για τις ανάγκες της λατρείας έπαιρναν τους καλοκαιρινούς μήνες δανεική από τον Άγιο Γεώργιο Πύργου.


   Ένα Σάββατο απόγευμα, όταν έπρεπε να χτυπήσει η καμπάνα για τον εσπερινό χάθηκε το καμπανόχερο της δανεικής καμπάνας. Όμως ο Μήτσος ο Καζάκος, που ήταν νεωκόρος βρήκε τρόπο να ειδοποιήσει τους ανθρώπους για εσπερινό. Πήρε από το σπίτι του το χαβάνι με το χαβανόχερο και άρχισε να χτυπά σε όλη τη Σπιάτζα.
   Εκείνες τις μέρες μπροστά από το νταραβέρι είχε αράξει ένα ιταλικό καράβι για να φορτώσει από τη λίμνη λαβράκια. Ο καπετάνιος του ιταλικού καραβιού είδε τον Καζάκο. Ρώτησε λοιπόν με απορία για το γεγονός και έμαθε ότι δεν είχαν καμπάνα και το χαβάνι έκανε χρέη καμπάνας. Ο καπετάνιος, όταν φόρτωσε το καράβι, έφυγε.

   Πέρασαν λίγες μέρες και έφτασε στη Σπιάτζα ένα μεγάλο και βαρύ δέμα που προοριζό-
ταν για την εκκλησία. Το δέμα είχε την καμπάνα του ιταλικού καραβιού! Την είχε στείλει ο καπετάνιος για να συμπληρώσει την σπουδαία έλλειψη που υπήρχε. Αυτή η καμπάνα του καραβιού καλούσε γι’ αρκετά χρόνια τους παραθεριστές στην εκκλησία της Σπιάτζας.

   Αργότερα όταν χτίστηκε η μόνιμη εκκλησία ο Άρης Χρυσαφόπουλος, γαμπρός του Γιάννη Τσεμπενέκα δώρισε στην εκκλησία μια μικρή καμπάνα.


   Όταν ήρθε πρώτη φορά στη Σπιάτζα για τον πανηγυρικό εσπερινό στη γιορτή της Μεταμορφώσεως ο μακαριστός Μητροπολίτης Ηλείας κ.κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ και άκουσε να χτυπά η καμπάνα, κατάλαβε πως δεν ήταν κατάλληλη για εκκλησία. Ρώτησε γι’ αυτήν κι έμαθε για την ιστορία της. Συγκινήθηκε και έδωσε αμέσως εντολή στους επιτρόπους να πάνε στον καμπανά στον Πύργο να αγοράσουν την καλύτερη καμπάνα με χρήματα της Μητροπόλεως.

          (Απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)