Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ

   Σπιάτζα, μια περιοχή μοναδικού φυσικού κάλλους. Πανέμορφη αμμουδιά, απέραντη γαλήνη ξεδιπλώνε-ται μπροστά σου και δεν τη χορταίνεις. Αμμουδερή παραλία με λεπτή άμμο, αλλού ρηχά νερά κι αλλού βαθύτερα... Απερίγραπτο το μεγαλείο της, που τέρπει την ψυχή. Σου προσφέρει μοναδική χαλάρωση και αναζωογόνηση.

   Είναι η πιο κοντινή παραλία του Πύργου, μια ανάσα μακριά. Ένας μεγάλος θησαυρός για τους κατοίκους της περιοχής. Ευφραίνεται η ψυχή σου να δέχεσαι το δροσερο αεράκι να σου χαϊδεύει το πρόσωπο.....

   Πριν λίγα χρόνια δεν έβλεπες στη Σπιάτζα τίποτε άλλο από αμμόλοφους. Ήταν μια μικρή έρημος που ζεμάτιζε ο ήλιος ολημερίς, αλλά και μια καταγάλανη θάλασσα που τελείωνε σε μια πεντακάθαρη παραλία.....

   Η παραλία της Σπιάτζας είναι ένα παντοτινό στολίδι της φύσης με μοναδικό-
τητα ομορφιάς που δεν περιγράφεται αλλά και δύσκολα φωτογραφίζεται...

   Σήμερα η Σπιάτζα μεγαλώνει και καταβροχθίζει αλόγιστα την αμμουδιά με ξέφρενο ρυθμό. Μεταλλάσεται, μεταμορφώνεται συνεχώς. Όλα είναι υπο διαμόρφωση. Έχει ένα πρόσωπο θελτικό, αγαπητό αλλά και γκρινιάρικο. Είναι κάτι που δεν περιγρά-
φεται με λέξεις. Είναι δεκάδες πανέμορφες και πονεμένες εικόνες.

  Στους παρθένους αμμόλοφους ξεφυτρώνουν απο το πουθενά μικρά σπιτάκια. Παντού παρατηρείται κατασκευαστικός πυρετός. Χτίζουν μετα μανίας, με μια αίσθηση κατεπείγοντος που παντού επεκτείνεται ατάκτως. Όμως υπάρχει και ένας σπόρος ελπίδας για κάτι καλύτερο.......

(Απόσπασμα απο το βιβλίο <<ΣΠΙΑΤΖΑ, Ταξίδι αναμνήσεων>> του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)