ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ  spiatza.blogspot.com   ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2010...!!!

ΦΤΑΣΑΜΕ ΤΟΥΣ 1000!!!

 Χάρις σε εσάς φτάσαμε τους 1000 επισκέπτες σε 3 μήνες και κάτι..! Σας ευχαριστούμε και συνεχίζουμε...

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ

Από το αρχείο λάβαμε τις παρακάτω φωτογραφίες τραβηγμένες στα μέσα της δεκαετίας του '80.

Περιμένουμε και τις δικές σας φωτογραφίες  στο spiantza@gmail.com

ΣΠΙΑΤΖΑ

Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ 

ΩΡΑ 15:40

ΤΟ ΝΤΑΡΑΒΕΡΙ

ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ - ΜΟΥΤΕΛΗ

ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΕΣ ΧΘΕΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ  

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΠΙΑΤΖΑ

ΣΑΡΑΚΙΝΑ

Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΡΑΚΙΝΑ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ...

... ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΙΜΝΗ ΝΕΡΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΛΕΤΡΙΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ. ΤΑ ΑΜΑΞΙΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 4:30 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

ΟΔΟΣ Γ΄

Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΛΕΤΡΙΝΑ

Η ΟΜΩΝΥΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

Το πανηγύρι του Σωτήρος στη Σπιάτζα γινόταν προτού χτιστεί η εκκλησία. Η απόφαση για την καθιέρωση του πανηγυριού πάρθηκε στο νταραβέρι το 1950 περίπου. Μια μεγάλη συντροφιά που ήταν εκεί με το Χρήστο το Μπεβούδα αποφάσισε να γιορτάζεται η ΑΓΙΑ ΣΩΤΗΡΑ, όπως ονόμαζαν με το δικό τους λαϊκό τρόπο τη μεγάλη δεσποτική γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Τον ίδιο χρόνο, στις 6 Αυγούστου, χωρίσανε ένα τμήμα του νταραβεριού με σταφιδόπανα, στήσανε την εικόνα της Μεταμορφώσεως , ανάψανε κεριά σε ταψιά με άμμο και έγινε θεία λειτουργία από παραθερίζοντα ιερέα. Αυτή ήταν η αρχή της καθιέρωσης του πανηγυριού στη Σπιάτζα.

Βέβαια πριν αρχίσει να γίνεται το πανηγύρι στη Σπιάτζα, στις 6 Αυγούστου γιόρταζε η ιστορική εκκλησούλα της Αγίας Σωτήρας που βρισκόταν στις όχθες του Αλφειού. Εκεί πήγαιναν να προσκυνήσουν και να γλεντήσουν οι κάτοικοι της περιοχής Σπιάτζας....

Στο πανηγύρι της Σπιάτζας η μοσχοβολιά της σουβλισμένης γουρνοπούλας περνούσε απ'όλες τις καλύβες και σκανδάλιζε, καταμεσής της δεκαπενταυγουστιάτικης νηστείας. Κυκλοφορούσαν διπλωμένες σε λαδόκολλες πολλές καλοψημένες γουρνοπούλες με μπόλικο αλάτι και πιπέρι.

Μεγάλη βαβούρα γινόταν στο πανηγύρι. Πολλοί πήγαιναν με θρησκευτική κατάνυξη να προσκυνήσουν, άλλοι πήγαιναν να πουλήσουν ή να αγοράσουν, ενώ άλλοι για να διασκεδάσουν.

Οι νοικοκυραίοι από μέρες λογάριαζαν πόσους φιλοξενούμενους θα είχαν στο μεσημεριάτικο τραπέζι για να κάνουν τις σχετικές προμήθειες και το σπουδαιότερο ν΄αγοράσουν γρήγορα το βακαλάο. Οι γυναίκες φρόντιζαν να κόψουν το βακαλάο και να τον βάλουν εγκαίρως στο νερό για να ξαρμυρίσει. Ακόμα αν δεν είχαν δικό τους γουδί, κανόνιζαν από ποια γυναίκα και ποια ώρα θα έπαιρναν το γουδί για να φτιάξουν σκορδαλιά. Τα γουδόχερα έπαιρναν φωτιά μέχρι να << κορδίσει >> η πατάτα και να γίνει τέλεια η καυτερή σκορδαλιά. Απαραίτητο συμπλήρωμα στο πανηγυρικό τραπέζι ήταν ο τηγανητός βακαλάος, γιατί έτσι ήθελε το έθιμο.

Ο εσπερινός της γιορτής γινόταν πανηγυρικός, με αρτοκλασία. Συνήθως τον λάμπρυνε με την παρουσία του ο Μητροπολίτης. Χιλιάδες οι ευλαβείς προσκυνητές και επισκέπτες από τον Πύργο και την γύρω περιοχή. Μετά τον εσπερινό στην εκκλησιά, τα παιδιά έτρεχαν, έψαχναν, χωνόντουσαν ανάμεσα στους πανηγυριστές, για να βρουν το πιο τέλειο γλειφιτζούρι, το πιο φανταχτερό μαλλί της γριάς. Αναζητούσαν στο πανηγύρι το παιχνίδι που ονειρεύονταν όλο το καλοκαίρι, την πιο θορυβώδη καραμούζα.

Μέσα στο μαγευτικό δάσος ήταν η εξέδρα με το μουσικό συγκρότημα του Νίκου Μπρη που δημιουργούσε ανεπανάληπτο κέφι. Μια πίστα γεμάτη παρέες που χόρευαν σε ξέφρενο ρυθμό. Όλοι τραγουδούσαν, χόρευαν, ξεφάντωναν και χειροκροτούσαν με την καρδιά τους. Ήταν ένα θαυμάσιο Θέαμα, ένα μεγάλο νταβαντούρι, που είχε στο πόδι όλη τη νύχτα τη Σπιάτζα. Το πανηγύρι ήταν ένα σπουδαίο γεγονός για τους οικιστές, ένα γενικό και όμορφο ξεφάντωμα.....

Το 1979 ο τότε σύλλογος μετέτρεψε την απλή διαδικασία της πανήγυρης σε ένα εκπολιτιστικό γεγονός   με αθλητικές, πολιτιστικές, θεατρικές εκδηλώσεις, διάφορα χορευτικά συγκροτήματα, κτίσματα στην άμμο, ποδηλατικούς αγώνες και άλλα. Όλα αυτά πραγματοποιούνταν νωρίς το απόγευμα, ενώ το βράδυ στο δάσος της Σπιάτζας γινόταν παραδοσιακό γλέντι.

Μετά την πανηγυρική θεία λειτουργία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος γινόταν στο χώρο της εκκλησίας η κλήρωση ενός χοιρινού. Τα χρήματα που μάζευαν τα έδιναν στον τότε δήμο Λετρίνων για την βενζίνη του αυτοκινήτου που μάζευε τα σκουπίδια με μεγάλη επιμέλεια και πολλή φροντίδα όλο το καλοκαίρι.

Οι ξιφαροκαλύβες παλαιότερα και τα σπίτια σήμερα είναι γεμάτα από επισκέπτες για να γιορτάσουν την ημέρα του πανηγυριού. Συνεχίζεται λοιπόν μέχρι σήμερα το μεγάλο γιορτάσι, ζωντανή μαρτυρία μιας μακράς παράδοσης. Όλοι φιλοξενούν, έχουν ξένους. Το μεσημέρι παντού στρώνεται πλούσιο το τραπέζι της αγάπης και του πανηγυριού με καυτερή σκορδαλιά, τηγανητό βακαλάο και κάθε λογής ψαρικό. Παντού φαγοπότι, χαιρετούρες και χρόνια πολλά. Όλα γίνονται με καλοσύνη και πολύ κέφι. Παντού χαρές, ανεπανάληπτο γλέντι και τραγούδια. Χαρά Θεού, γιορτάζει όλη η Σπιάτζα.

Το απογευματάκι γίνεται η περιφορά της εικόνας της
Μεταμορφώσεως στους δρόμους του οικισμού με ιδιαίτερη κατάνυξη και με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής Πύργου. Εκατοντάδες πιστών ακολουθούν με ευλάβεια την περιφορά. Όλοι θεωρούν καθήκον και ευλογία να ασπαστούν την εικόνα και να ανάψουν ένα κεράκι. Στο τέλος της περιφοράς φεύγουν οι ξένοι με την ψυχή γεμάτη Θεό και πολύ ευχαριστημένοι από τη φιλοξενία. Στα χείλη τους ψιθυρίζουν την ευχή:<< Χριστέ μου βοήθα μας να ξαναρθούμε πάλι του χρόνου, να προσκυνήσουμε τη χάρη Σου>>.



    (Απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ

ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 7

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΤΗΣ ΣΠΙΑΤΖΑΣ

ΤΟ ΝΕΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ Ε.Π.Σ.Η ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΠΙΑΤΖΑ

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΜΠΑΝΑ

   Πριν φτιαχτεί η μόνιμη εκκλησία, στη Σπιάτζα δεν είχαν καμπάνα. Για τις ανάγκες της λατρείας έπαιρναν τους καλοκαιρινούς μήνες δανεική από τον Άγιο Γεώργιο Πύργου.


   Ένα Σάββατο απόγευμα, όταν έπρεπε να χτυπήσει η καμπάνα για τον εσπερινό χάθηκε το καμπανόχερο της δανεικής καμπάνας. Όμως ο Μήτσος ο Καζάκος, που ήταν νεωκόρος βρήκε τρόπο να ειδοποιήσει τους ανθρώπους για εσπερινό. Πήρε από το σπίτι του το χαβάνι με το χαβανόχερο και άρχισε να χτυπά σε όλη τη Σπιάτζα.
   Εκείνες τις μέρες μπροστά από το νταραβέρι είχε αράξει ένα ιταλικό καράβι για να φορτώσει από τη λίμνη λαβράκια. Ο καπετάνιος του ιταλικού καραβιού είδε τον Καζάκο. Ρώτησε λοιπόν με απορία για το γεγονός και έμαθε ότι δεν είχαν καμπάνα και το χαβάνι έκανε χρέη καμπάνας. Ο καπετάνιος, όταν φόρτωσε το καράβι, έφυγε.

   Πέρασαν λίγες μέρες και έφτασε στη Σπιάτζα ένα μεγάλο και βαρύ δέμα που προοριζό-
ταν για την εκκλησία. Το δέμα είχε την καμπάνα του ιταλικού καραβιού! Την είχε στείλει ο καπετάνιος για να συμπληρώσει την σπουδαία έλλειψη που υπήρχε. Αυτή η καμπάνα του καραβιού καλούσε γι’ αρκετά χρόνια τους παραθεριστές στην εκκλησία της Σπιάτζας.

   Αργότερα όταν χτίστηκε η μόνιμη εκκλησία ο Άρης Χρυσαφόπουλος, γαμπρός του Γιάννη Τσεμπενέκα δώρισε στην εκκλησία μια μικρή καμπάνα.


   Όταν ήρθε πρώτη φορά στη Σπιάτζα για τον πανηγυρικό εσπερινό στη γιορτή της Μεταμορφώσεως ο μακαριστός Μητροπολίτης Ηλείας κ.κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ και άκουσε να χτυπά η καμπάνα, κατάλαβε πως δεν ήταν κατάλληλη για εκκλησία. Ρώτησε γι’ αυτήν κι έμαθε για την ιστορία της. Συγκινήθηκε και έδωσε αμέσως εντολή στους επιτρόπους να πάνε στον καμπανά στον Πύργο να αγοράσουν την καλύτερη καμπάνα με χρήματα της Μητροπόλεως.

          (Απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)

Η ΠΛΑΤΕΙΑ

   Με πρωτοβουλία του Συλλόγου των οικιστών Σπιάτζας το καλοκαίρι του 1981 κατασκευάστηκε η πλατεία. Η μελέτη και η επίβλεψη κατασκευής έγινε από το μηχανικό Ζαρίφη Κωτσάκη εντελώς δωρεάν.

   Ο χώρος της πλατείας ήταν ένα εγκαταλε-
λειμμένο και αφρόντιστο κεντρικό κομμάτι της παραλίας που χρησίμευε περισσό-
τερο για σκουπιδότοπος. Όμως, ήταν κατάλληλο να δημιουργηθεί μια ωραία πλατεία για στέκι αναψυχής όλων των οικιστών. Αμέσως ακολούθησε η διαμόρφωση του χώρου με πολύ κόπο, προσωπική εργασία και χρήματα που δαπανήθηκαν μόνο απο τα μέλη του Συλλόγου. Η Σπιάτζα απέκτησε αυτό που είχε ανάγκη. Η πλατεία έγινε χώρος συνάντησης και επικοινωνίας για όλες τις ηλικίες, μια απόλαυση της θαλάσσιας αύρας και της χαράς της ανθρώπινης παρουσίας.

   Τα εγκαίνια έγιναν με κάθε επισημότητα και παρουσία όλων των αρχών του Πύργου, την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, το 1981. Την ταινία των εγκαινίων έκοψαν οι αείμνηστοι δήμαρχοι Κανελλόπουλος Χαράλαμπος και Ξυστρής Μιχαήλ. Πλήθος κόσμου είχε κατακλυσει τη Σπιάτζα. Ο αείμνηστος ιεράρχης Αθανάσιος την παραμονή της πανήγυρης ευλόγησε με κάθε επισημότητα τους άρτους επάνω στην πλατεία και μίλησε για τη σημασία και την αξία της για τον οικισμο. Μετά τα εγκαίνια επάνω στην πλατεία πραγματοποιήθηκε καλλιτεχνικό πρόγραμμα απο τη Φιλαρμονική Πύργου.

Κατά τη διάρκεια της κατασκεύης της πλατείας κατάπληξη προξένησε, όπως έγραψε και ο τοπικός τύπος, το υπέρμετρο   << ενδιαφέρον>> και γενικά η στάση των αστυνομικών οργάνων της περιοχής, αν και ένας χώρος που ήταν εστία μολύνσεως και τόπος απορριμάτων έγινε όαση, στολίδι και απόλαυση των οικιστών.

Η εφημερίδα <<  Παρατηρητής>> στις 27 Ιουλίου 1981 έγραψε:

<< ΟΥΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΕΡΟΝ. Εξελίσσεται θαυμάσια η υπόθεση της διώξεως του προέδρου παραθεριστών Σπιάτζας, γιατί έκαμε πλατεία, τουτέστιν κοινόχρηστο χώρο με ανθρώπινη εμφάνιση, δημόσιο χώρο, στη Σπιάτζα. Τόσα σπίτια έχουν φυτρώσει σχεδόν στην προκυμαία και οι ιδιόκτήτες τους καμαρώνουν ανενόχλητοι στην ιδιοκτησία τους και η κατασκευή της πλατείας είναι κατάληψη. Ουδέν παραδοξότερον από το φαινόμενο αυτό. Να διώκεται η πλατεία, γιατι ειναι δημόσιο, λες και το δημόσιο δεν είναι λαός. ΑΠΟΡΟΥΜΕ.>>

Για να γίνουν μερικά έργα στον οικισμό της Σπιάτζας (εκκλησία, πλατεία, διαμόρφωση δάσους, δρόμοι, παιδικές χαρές κ.τ.λ.) δούλεψαν πολλοί οικιστές εντελώς δωρεάν. Γέροι, γριές, παιδιά, ανήμποροι προσέφεραν εργασία, έκαναν θυσία προσφοράς, έδωσαν την πεντάρα που είχαν απο τη φτώχεια τους, για να γίνει ότι έγινε. Κανένας, μα κανένας απο την πολιτεία δεν προσέφερε απολύτως τίποτα. Όλα έγιναν με θυσίες, με διώξεις και δικαστήρια. Αυτά μόνον για τους νεότερους.

(Απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΣΠΙΑΤΖΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ

Στείλτε μας και εσείς παλιές και νέες φωτογραφίες, καθώς και διάφορες ιστορίες από την ΣΠΙΑΤΖΑ στο E-MAIL: spiantza@gmail.com

ΣΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ ΜΕ ΘΕΑ ΤΟ ΚΑΤΑΚΩΛΟ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΜΟΥΤΕΛΗ

ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΣΑΡΑΚΙΝΑ - ΛΕΤΡΙΝΑ - ΑΝΤΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

Η ΣΤΑΣΗ.....

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΒΡΟΧΗ

ΤΡΙΤΗ 25/8/2009   3:30μ.μ