Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ



ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ ΣΗΜΕΡΑ
ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 7




Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ



ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΤΗΣ ΣΠΙΑΤΖΑΣ




ΤΟ ΝΕΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ Ε.Π.Σ.Η ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΠΙΑΤΖΑ

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΜΠΑΝΑ

   Πριν φτιαχτεί η μόνιμη εκκλησία, στη Σπιάτζα δεν είχαν καμπάνα. Για τις ανάγκες της λατρείας έπαιρναν τους καλοκαιρινούς μήνες δανεική από τον Άγιο Γεώργιο Πύργου.


   Ένα Σάββατο απόγευμα, όταν έπρεπε να χτυπήσει η καμπάνα για τον εσπερινό χάθηκε το καμπανόχερο της δανεικής καμπάνας. Όμως ο Μήτσος ο Καζάκος, που ήταν νεωκόρος βρήκε τρόπο να ειδοποιήσει τους ανθρώπους για εσπερινό. Πήρε από το σπίτι του το χαβάνι με το χαβανόχερο και άρχισε να χτυπά σε όλη τη Σπιάτζα.
   Εκείνες τις μέρες μπροστά από το νταραβέρι είχε αράξει ένα ιταλικό καράβι για να φορτώσει από τη λίμνη λαβράκια. Ο καπετάνιος του ιταλικού καραβιού είδε τον Καζάκο. Ρώτησε λοιπόν με απορία για το γεγονός και έμαθε ότι δεν είχαν καμπάνα και το χαβάνι έκανε χρέη καμπάνας. Ο καπετάνιος, όταν φόρτωσε το καράβι, έφυγε.
   Πέρασαν λίγες μέρες και έφτασε στη Σπιάτζα ένα μεγάλο και βαρύ δέμα που προοριζό-
ταν για την εκκλησία. Το δέμα είχε την καμπάνα του ιταλικού καραβιού! Την είχε στείλει ο καπετάνιος για να συμπληρώσει την σπουδαία έλλειψη που υπήρχε. Αυτή η καμπάνα του καραβιού καλούσε γι’ αρκετά χρόνια τους παραθεριστές στην εκκλησία της Σπιάτζας.


   Αργότερα όταν χτίστηκε η μόνιμη εκκλησία ο Άρης Χρυσαφόπουλος, γαμπρός του Γιάννη Τσεμπενέκα δώρισε στην εκκλησία μια μικρή καμπάνα.


   Όταν ήρθε πρώτη φορά στη Σπιάτζα για τον πανηγυρικό εσπερινό στη γιορτή της Μεταμορφώσεως ο μακαριστός Μητροπολίτης Ηλείας κ.κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ και άκουσε να χτυπά η καμπάνα, κατάλαβε πως δεν ήταν κατάλληλη για εκκλησία. Ρώτησε γι’ αυτήν κι έμαθε για την ιστορία της. Συγκινήθηκε και έδωσε αμέσως εντολή στους επιτρόπους να πάνε στον καμπανά στον Πύργο να αγοράσουν την καλύτερη καμπάνα με χρήματα της Μητροπόλεως.


          (Απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΠΛΑΤΕΙΑ

   Με πρωτοβουλία του Συλλόγου των οικιστών Σπιάτζας το καλοκαίρι του 1981 κατασκευάστηκε η πλατεία. Η μελέτη και η επίβλεψη κατασκευής έγινε από το μηχανικό Ζαρίφη Κωτσάκη εντελώς δωρεάν.

   Ο χώρος της πλατείας ήταν ένα εγκαταλε-
λειμμένο και αφρόντιστο κεντρικό κομμάτι της παραλίας που χρησίμευε περισσό-
τερο για σκουπιδότοπος. Όμως, ήταν κατάλληλο να δημιουργηθεί μια ωραία πλατεία για στέκι αναψυχής όλων των οικιστών. Αμέσως ακολούθησε η διαμόρφωση του χώρου με πολύ κόπο, προσωπική εργασία και χρήματα που δαπανήθηκαν μόνο απο τα μέλη του Συλλόγου. Η Σπιάτζα απέκτησε αυτό που είχε ανάγκη. Η πλατεία έγινε χώρος συνάντησης και επικοινωνίας για όλες τις ηλικίες, μια απόλαυση της θαλάσσιας αύρας και της χαράς της ανθρώπινης παρουσίας.

   Τα εγκαίνια έγιναν με κάθε επισημότητα και παρουσία όλων των αρχών του Πύργου, την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, το 1981. Την ταινία των εγκαινίων έκοψαν οι αείμνηστοι δήμαρχοι Κανελλόπουλος Χαράλαμπος και Ξυστρής Μιχαήλ. Πλήθος κόσμου είχε κατακλυσει τη Σπιάτζα. Ο αείμνηστος ιεράρχης Αθανάσιος την παραμονή της πανήγυρης ευλόγησε με κάθε επισημότητα τους άρτους επάνω στην πλατεία και μίλησε για τη σημασία και την αξία της για τον οικισμο. Μετά τα εγκαίνια επάνω στην πλατεία πραγματοποιήθηκε καλλιτεχνικό πρόγραμμα απο τη Φιλαρμονική Πύργου.

Κατά τη διάρκεια της κατασκεύης της πλατείας κατάπληξη προξένησε, όπως έγραψε και ο τοπικός τύπος, το υπέρμετρο   << ενδιαφέρον>> και γενικά η στάση των αστυνομικών οργάνων της περιοχής, αν και ένας χώρος που ήταν εστία μολύνσεως και τόπος απορριμάτων έγινε όαση, στολίδι και απόλαυση των οικιστών.

Η εφημερίδα <<  Παρατηρητής>> στις 27 Ιουλίου 1981 έγραψε:
<< ΟΥΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΕΡΟΝ. Εξελίσσεται θαυμάσια η υπόθεση της διώξεως του προέδρου παραθεριστών Σπιάτζας, γιατί έκαμε πλατεία, τουτέστιν κοινόχρηστο χώρο με ανθρώπινη εμφάνιση, δημόσιο χώρο, στη Σπιάτζα. Τόσα σπίτια έχουν φυτρώσει σχεδόν στην προκυμαία και οι ιδιόκτήτες τους καμαρώνουν ανενόχλητοι στην ιδιοκτησία τους και η κατασκευή της πλατείας είναι κατάληψη. Ουδέν παραδοξότερον από το φαινόμενο αυτό. Να διώκεται η πλατεία, γιατι ειναι δημόσιο, λες και το δημόσιο δεν είναι λαός. ΑΠΟΡΟΥΜΕ.>>

Για να γίνουν μερικά έργα στον οικισμό της Σπιάτζας (εκκλησία, πλατεία, διαμόρφωση δάσους, δρόμοι, παιδικές χαρές κ.τ.λ.) δούλεψαν πολλοί οικιστές εντελώς δωρεάν. Γέροι, γριές, παιδιά, ανήμποροι προσέφεραν εργασία, έκαναν θυσία προσφοράς, έδωσαν την πεντάρα που είχαν απο τη φτώχεια τους, για να γίνει ότι έγινε. Κανένας, μα κανένας απο την πολιτεία δεν προσέφερε απολύτως τίποτα. Όλα έγιναν με θυσίες, με διώξεις και δικαστήρια. Αυτά μόνον για τους νεότερους.

(Απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)




Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΣΠΙΑΤΖΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ

Στείλτε μας και εσείς παλιές και νέες φωτογραφίες, καθώς και διάφορες ιστορίες από την ΣΠΙΑΤΖΑ στο E-MAIL: spiantza@gmail.com

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ ΜΕ ΘΕΑ ΤΟ ΚΑΤΑΚΩΛΟ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΜΟΥΤΕΛΗ


ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΣΑΡΑΚΙΝΑ - ΛΕΤΡΙΝΑ - ΑΝΤΛΙΟΣΤΑΣΙΟ


Η ΣΤΑΣΗ.....

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΒΡΟΧΗ

ΤΡΙΤΗ 25/8/2009   3:30μ.μ

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!

Καλό Χειμώνα ευχήθηκαν αρκετοί παραθεριστές της Σπιάτζας που βρέθηκαν σήμερα το πρωί στην Εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος για να γιορτάσουν την Παγκόσμια ημέρα της Υψώσεως Του Τιμίου Σταυρού. Εκεί έγινε και η τελευταία φετινή Θεία Λειτουργία για αυτό το καλοκαίρι.

Οι οικιστές έδωσαν το επόμενο ραντεβού τους για την πρώτη Κυριακή μετά τα Θεοφάνια όπου εκεί θα πραγματοποιηθεί ο καθιερωμένος Αγιασμός των υδάτων στην παραλία όπου γίνεται εδώ και αρκετά χρόνια.

Εμείς ευχόμαστε σε όλους τους Σπιατζίτες καλό χειμώνα και θα τους κρατάμε συντροφιά μέσα από αυτή την σελίδα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι με διάφορα γεγονότα από τη Σπιάτζα (εφόσον υπάρχουν εξελίξεις σε διάφορα θέματα) καθώς και με διάφορα ιστορικά γεγονότα από τον οικισμό μας.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΠΙΑΤΖΑΣ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

Πρίν χτιστεί η εκκλησία, η λατρεία των πιστών γίνονταν στο νταραβέρι. Χώριζαν ένα τμήμα του με σταφιδόπανα, έφερναν οι γυναίκες εικόνες από τις καλύβες τους, γέμιζαν ταψιά με άμμο για να βάζουν τα κεριά κι ένας παραθεριστής παπάς έκανε τη θεία λειτουργία.

Κάποια χρόνια αργότερα έφτιαξαν μια μεγάλη καλύβα κοντά στο νταραβέρι για τις λατρευτικές τους ανάγκες. Τη δεκαετία του 1950 στο χώρο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία, άνοιξαν πηγάδι και έφτιαξαν μια πιο στέρεη καλύβα με μεγάλη ισκιάδα. Έτσι δημιούργησαν την πρώτη εκκλησία της Σπιάτζας.

Όσο περνούσαν τα χρόνια οι οικιστές διαπίστωναν την ανάγκη ανέγερσης μόνιμου ναού, που θα στόλιζε τον οικισμό και θα ήταν τόπος προσευχής των παραθεριστών και των Πυργίων γενικότερα.
Η εκκλησία έγινε με πρωτοβου-
λία και αξιέπαινο ενδιαφέρον του τότε Γραμμα-
τέως της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας, πατρός Κωνσταντί-
νου Ζαφειροπούλου. Αμέσως άρχισε με ιερό ζήλο το έργο της η πρώτη ερανική επιτροπή την οποία αποτελούσαν οι: Γιάννης Τσεμπενέκας, Γεώργιος Βάσκας, Δημήτριος Καζάκος, Αντώνης Δάβος, Πάνος Κονδύλης, Ανδρέας Στροφύλας και Χρήστος Πουλόπουλος. Βέβαια η ψυχή του έργου ήταν ο παπα-Κώστας.
Για να χτιστεί η εκκλησία όλοι, μικροί μεγάλοι, ήταν στο πόδι. Και ανήμποροι ακόμη έδιναν το παρόν, είχαν και αυτοί την προσφορά τους. Όλοι πρόσφεραν την δραχμή τους κατά δύναμη. Η εκκλησία όμως έγινε, γιατί ήταν βαθειά ριζωμένη η πίστη ότι πρέπει να γίνει.


Έτσι χτίστηκε η εκκλησία με χρήματα των πιστών οικιστών, με τους δικούς τους κόπους και αποτέλεσε το στολίδι της Σπιάτζας. Ο ναός αφιερώθηκε στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, γιορτή καλοκαιρινή, πανηγύρι για τον τόπο. Λέγεται πως υπήρχε εικόνα της Μεταμορφώσεως στη Σπίατζα πριν χτιστεί ο ναός.... 


Το θεμέλιο λίθο τοποθέτησε ο μακαριστός Μητροπολίτης Ηλείας κ.κ. Γερμανός Γκούμας..... 


Το καλοκαίρι η εκκλησία λειτουργεί απο την πρώτη Κυριακή του Ιουλίου μέχρι την ημέρα Του Σταυρού 14 Σεπτεμβρίου με την ευλογία και την ποιμαντική φροντίδα του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ.

(Απόσπασμα απο το βιβλίο << ΣΠΙΑΤΖΑ Ταξίδι αναμνήσεων του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα.)

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΣΠΙΑΤΖΑ


   Σπιάτζα, μια περιοχή μοναδικού φυσικού κάλλους. Πανέμορφη αμμουδιά, απέραντη γαλήνη ξεδιπλώνε-ται μπροστά σου και δεν τη χορταίνεις. Αμμουδερή παραλία με λεπτή άμμο, αλλού ρηχά νερά κι αλλού βαθύτερα... Απερίγραπτο το μεγαλείο της, που τέρπει την ψυχή. Σου προσφέρει μοναδική χαλάρωση και αναζωογόνηση.

   Είναι η πιο κοντινή παραλία του Πύργου, μια ανάσα μακριά. Ένας μεγάλος θησαυρός για τους κατοίκους της περιοχής. Ευφραίνεται η ψυχή σου να δέχεσαι το δροσερο αεράκι να σου χαϊδεύει το πρόσωπο.....

   Πριν λίγα χρόνια δεν έβλεπες στη Σπιάτζα τίποτε άλλο από αμμόλοφους. Ήταν μια μικρή έρημος που ζεμάτιζε ο ήλιος ολημερίς, αλλά και μια καταγάλανη θάλασσα που τελείωνε σε μια πεντακάθαρη παραλία.....

   Η παραλία της Σπιάτζας είναι ένα παντοτινό στολίδι της φύσης με μοναδικό-
τητα ομορφιάς που δεν περιγράφεται αλλά και δύσκολα φωτογραφίζεται...
   Σήμερα η Σπιάτζα μεγαλώνει και καταβροχθίζει αλόγιστα την αμμουδιά με ξέφρενο ρυθμό. Μεταλλάσεται, μεταμορφώνεται συνεχώς. Όλα είναι υπο διαμόρφωση. Έχει ένα πρόσωπο θελτικό, αγαπητό αλλά και γκρινιάρικο. Είναι κάτι που δεν περιγρά-
φεται με λέξεις. Είναι δεκάδες πανέμορφες και πονεμένες εικόνες.
  Στους παρθένους αμμόλοφους ξεφυτρώνουν απο το πουθενά μικρά σπιτάκια. Παντού παρατηρείται κατασκευαστικός πυρετός. Χτίζουν μετα μανίας, με μια αίσθηση κατεπείγοντος που παντού επεκτείνεται ατάκτως. Όμως υπάρχει και ένας σπόρος ελπίδας για κάτι καλύτερο.......
(Απόσπασμα απο το βιβλίο <<ΣΠΙΑΤΖΑ, Ταξίδι αναμνήσεων>> του Δασκάλου Γιάννη Κλουκίνα)